Hjørdis gone mad

Ny yndlingsaktivitet: laminering av kart!....

Då var eg godt planta i senga på kaserna i leir. Øvelse Cold Response er utført, dryg med mykje venting, slitsom til tider. Vi begynte forrige mandag med førebuing av køyretøy og utstyr, og reiste ut tirsdag kveld. Det blei ein jækla lang dag for å seie det sånn. Opp kl 0600, i soveposen rundt 0500. Det var mykje som skulle ordnast før ein så stor internasjonal øvelse, og så tok det sin tid å komme fram til planlagt base. Vi forflytta oss frå Skjold til området rundt Harstad og Narvik. Derifrå skulle vi vente på at allierte pressa fienden nordover. Det var ikkje så mykje anna å gjere enn å sette opp telt og hovedkvarter til sjefane. Vi i stab har nemlig ansvar for at dei har det bra :P

SISU

Men kjøringa tok sin tid, og vi var ikkje framme før langt på natt. Vi kunne endeleg legge oss rundt 0500 før vi skulle opp igjen 0800. Dei neste dagane gjekk til å øve litt stridsteknikk, maktutøving blant sivile i fiendtlege områder, sitte fyrings- og sambandsvakt. For i teltet har vi nemleg noko som heiter multifuel, ein omn som varmar godt. Spesielt i forhold til primus. Primus er dritt i forhold. Men nokon på passe på at teltet ikkje brenn opp, så då bytta vi gjennom natta. Eg kan lett sei at det ikkje blei mykje samanhengande søvn på meg. Sambandsvakta var litt skumlare. Sambandet er det radioutstyret som gjer at vi kan kommunisere med resten av styrken. Og det er eit spesielt "språk" som brukes. T.d "Bernt, dette er Erling, over". "Texas, sibir, og vegas utført, over". " Erling slutt". Alt går i koder og korte setningar. Og ikkje minst på engelsk i mange samanhengar. Vi hadde tross alt utanlandske allierte. Det verste er at du må handtere 3 nett på ein gong, og bytte mellom engelsk og norsk, og få med deg alle meldingar. Det kan vere viktig for den vidare operasjonen. Som kompaniassistent skal eg tydelegvis bli ekspert på dette.. heh.

Jah, neida, så. Ellers har eg smakt på det å vere top cover på sisuen "min". Då sit eg i eit tårn på toppen og sikrar og evt skyt. Fordelen er at eg får stå på taket og sjå på utsikten når vi køyrer, og skutt med eit stort maskingevær. Bakdelen er at det til tider kan ver pisskaldt, dritkjedeleg og utruleg slitsomt for beina og hjernen når eg må vere oppe heile natta for sjå etter fienden. Eg duppa av annakvart minutt den siste natta i ståande stilling. Skuddsikker vest er heller ikkje veldig behageleg å ha på seg. Då eg kom ned i vogna igjen etter våkenatta, såg dei rart på meg. Zombie. Heldigvis avløyste ein medliden soldat meg på dagen sånn at eg fekk sove ein time.

Klargjering av 12,7-en på sisu :D

Det er god stemning i vogna under marsj. Befalet tullar og høyrer på musikk. Alt høyres gjennom intercomen, så eg kan sitte å høyre på skitsnakket deira. Og eg har tydelegvis fått eit nytt tilnamn gjennom i-comen. "Hjørdis, e alt bra oppe der?" God stemning. Løytnanten min er flink til å plage meg, men heldigvis med eit lurt smil om munnen. Han har skjønt at eg ikkje tar meg nær av det. Bortsett frå ein gong ein av dei siste dagane. Då var eg gretten og sur, og så ville sjefen at vi skulle legge oss i teltet og fyre opp multifuelen. Og den skulle absolutt stå på varmaste. Fordi løytnanten sa det. Badstu med andre ord. Uff. Eg var så frekk i kjeften at han måtte bryte inn og seie at her var det han som var sjef, og det var berre å innrette seg. Ingen skal sei noko på ein ordre. Cat fight mellom oss. Eg sa unnskyld, då, så det gjekk bra. No hard feelings.

Viktig info: Feltrasjon i 8 dagar fører til hyppig besøk på BC. Bæsj and carry. God stemning :D
Det var godt å komme i leir igjen. No gjenstår berre vedlikehaldet.. Og så blir det påske neste veke!